Vorig jaar heb ik Whitney Rose in Hoofddorp gezien. Een kort gesprek met haar was toen in Countryland te horen. Donderdagavond heb ik de kans gehad haar weer te zien. Tijdens mijn vakantie in Glasgow. Het publiek in de kleine kelder van de Broadcast Bar werd opgewarmd (voor zover dat nog nodig was met de hittegolf die ook Schotland in haar greep heeft) door maar liefst twee support acts.
Pure country, Texas style. Want dat is waar de op Prince Edward Island geboren Canadese zangeres nu woont. Ze pakt de traditionele country uit de vorige eeuw, steekt dat in een nieuw, 21e eeuws jasje en brengt dat vervolgens op de bühne met een uitstekende band die ook het publiek in deze kleine zaal volledig weet te grijpen. Een avond wel besteed!
Maar eerst was het de beurt aan twee Schotse bands.
Samen met Whitney Rose dik tevreden
De avond werd geopend door James Edwyn and the Borrowed Band. Door de vijf mannen van de band, want het vrouwelijke bandlid is met vakantie. De band bestaat uit James Edwyn, Emma Joyce, Scott Keenan, Ronnie Gilmour, Ross McLaughlin en Neil McDonald. De band komt uit Glasgow en speelt americana, folk-rock en alternatieve country. Het rock aspect was duidelijk aanwezig, nog eens extra geaccentueerd door de technicus van dienst. Ik had het gevoel dat de power zo ver werd opgevoerd dat het dak eraf ging. En dat vanuit de kelder!
Een band vol energie en met de nodige dosis humor. Zanger en gitarist James Edwyn wisselde voor een song met de toetsenist, wat door de beperkte ruimte betekende dat hij het podium af moest stappen. Hij deed spontaan een paar stappen extra en zei tegen het publiek: "Ik blijf wel gewoon hier bij jullie staan". Hij had er meteen de lachers mee op zijn hand.
This slideshow requires JavaScript.
The Carloways is een jonge groep uit Bridge of Earn, net ten zuiden van Perth. Niet die in Australië, maar de stad in Perthshire in Schotland. De groep schoolvrienden maakt americana-rock en werkt aan een eerste album. In 2017 hebben ze 19 uitverkochte shows gespeeld op het Edinburgh Fringe Festival. De groep was deze avond de tweede support act en ook zij wisten het publiek goed te boeien.
Maar dan was het tijd voor de hoofdact. En wat een act! Whitney Rose, bijgestaan door een drietal op elektrisch gitaar, bas en drums, speelde een mooie mix van songs van haar vier albums en enkele nieuwe songs. Een nieuw album wordt dan ook weer verwacht.
Toppers waren voor mij I Don't Want Half van het laatste album Rule 62, waarover zij in ons interview vorig jaar sprak, en de titelsong van het album Heartbreaker Of The Year uit 2015. En aan het eind van de show was het applaus en de roep om een encore vanuit het publiek in de kleine kelder luid en overtuigend genoeg om nog op een fantastische uitvoering van Elvis' Suspicious Minds te worden getrakteerd.
Soms is een concert gewoon mooi, soms bezorgt het kippenvel en roert het tot tranen. Dat laatste was deze donderdagavond in Glasgow zeker het geval!
Whitney Rose in Broadcast
Na nog even te hebben nagepraat met Whitney, maar ook met James Edwyn, snelde ik voldaan te voet van Sauchiehall Street naar de subway halte Cowcaddens. Mooi op tijd voor de laatste trein, zodat ik die twee haltes naar het hotel bij Kelvinbridge niet hoefde te lopen. Ook wel fijn!
Countryland op bezoek is geschreven door Jos van der Lelie.
Donderdag 25 juli 2019
