Al die jaren dat ik in het onderwijs werkzaam ben ervaar ik de laatste lesweek altijd weer als iets vreemds. Een jaar lang ben je met die kinderen aan het werk en hoewel we er in de laatste weken altijd weer reikhalzend naar uitkijken en de dagen aftellen heeft die laatste dag voor mij toch steeds weer een emotionele lading. Leerlingen die na hard werken en de nodige zenuwaanvallen toch voor wiskunde een mooi resultaat behalen en hun dankbaarheid daarvoor tonen. Kinderen die vanwege mooie cijfers naar een hoger niveau mogen doorstromen. Maar ook kinderen die een stapje terug moeten doen. Elk kind heeft een verhaal en elk verhaal heeft een emotionele lading.
Maandag en dinsdag gaan we vergaderen en bepalen we voor elke leerling waar ze volgend schooljaar terecht komen. Daarbij kijken we in eerste instantie naar de cijfers. Er is een tabel waarin staat opgesomd bij welke cijfers een leerling over is, wanneer het een bespreekgeval is en wanneer het kind blijft zitten of een niveau terug moet gaan.
Maar het kind is geen nummer. Het verhaal achter het kind wordt uiteraard ook meegenomen. Want dat zegt soms veel meer dan die cijferlijst. Dat maakt het aan de ene kant eerlijker en zorgt ervoor dat het kind op de beste plek terecht komt, aan de andere kant is het soms vreselijk moeilijk.
We praten over tieners. Kinderen die zich in de lastigste periode van hun nog jonge leventje bevinden. Dat gaat vaak gepaard met ongewenst gedrag. "De jeugd is altijd lastig", wordt wel eens gezegd. Maar als je enkele jaren met deze doelgroep werkt dan ga je patronen herkennen en steeds beter begrijpen wat er in die koppies omgaat. De module "Ontwikkeling van de adolescent" die ik afgelopen jaar tijdens mijn studie heb gevolgd werpt daar ook veel licht op. Ongewenst gedrag heeft altijd een oorzaak en als je in de ogen van zo'n kind kijkt dan zie je vaak een vraag om hulp. Het mooiste om te doen vind ik dan altijd om rustig met het kind wat te kletsen en vaak komt er dan al veel duidelijkheid.
Laatst had ik een gesprekje met een leerling over respect. Dit meisje wist het zo mooi te verwoorden dat ik mijn best moest doen om tranen van ontroering in te houden. Ze doet aan wedstrijdzwemmen en vertelde dat ze ziet dat kinderen die aan sport doen op school veel rustiger zijn, meer discipline hebben en met respect omgaan met docenten en medeleerlingen. We waren het er ook meteen over eens dat dat ook geldt voor kinderen die in de muziek actief zijn. En dat bevestigt voor mij weer wat ik al jarenlang weet. School is belangrijk, maar ontwikkeling in sport en muziek is net zo belangrijk. Op school leer je talen spreken, je leert over verhoudingen in de wereld, je leert rekenen en logisch denken. Allemaal kennis en vaardigheden die je nodig hebt in je verdere leven. In sport en muziek leer je discipline, plannen, respect en doorzetten. Eigenschappen die je nodig hebt om datgene wat je op school leert in samenwerking met anderen in praktijk te brengen.
Daarom vraag ik in gesprekjes met leerlingen ook vaak wat ze in hun vrije tijd doen, waar hun interesse ligt. Een gezellig gesprek over hun activiteiten buiten school na een conflict over ongewenst gedrag werkt bij mij vrijwel altijd beter dan het geven van strafwerk. Natuurlijk zijn er onverbeterlijke leerlingen die uiteindelijk toch wel de pen moeten pakken en moeten schrijven. Maar ook dan geef ik ze pedagogisch verantwoord schrijfwerk met een opvoedkundige boodschap, waardoor ze hopelijk inzien dat hun gedrag toch echt ongewenst was. Mooie momenten zijn het als je ze daarmee dan toch weet te bereiken!
Uiteindelijk kunnen we uiteraard niet van elke leerling een modelkind maken. Maar ik sluit het schooljaar nu af met twee doosjes chocolade met bedankkaartjes, van leerlingen die mijn hulp afgelopen jaar enorm waarderen, en meerdere leerlingen die mij bedanken voor hulp bij inhaaltoetsen, extra uitleg op momenten dat het even moeilijk was en voor het geven van die extra kans omdat het die eerste keer bij de toets even heeft tegengezeten. Kinderen die het moeilijk hebben op hun leeftijd, die zich soms niet gedragen zoals we dat graag zouden zien, maar die uiteindelijk echt wel weer goed terecht komen. Mijn schooljaar is geslaagd!
Hoe zat dat met u, beste lezer? Hoe verliepen de tienerjaren? Was school een makkie of was het een hel? Was u altijd gehoorzaam of rebels? En waardoor werd het gedrag dan bepaald? Heeft sport of muziek op die leeftijd een rol gespeeld? Bij mij zeker wel! Het was in mijn tienerjaren vooral de honkbalsport. Maar of het nu sport, muziek of andere vormen van kunst of persoonlijke ontwikkeling is, er is iets nodig naast school om je plaats in de maatschappij op een goede en positieve manier in te kunnen nemen.
Voor onze luisteraars zal dit alles niet vreemd zijn. We zien in country en bluegrass muziek altijd positieve contacten, respectvolle samenwerkingen en vriendelijk en verantwoord gedrag. De wijze waarop we artiesten, vrijwilligers en bezoekers tijdens de EWOB samen hebben kunnen zien genieten spreekt voor zich! En op diezelfde wijze werken wij ook als team om u elke week ons programma Countryland te brengen.
Ik moet mijn schoolkinderen weer even loslaten. Natuurlijk ben ik blij dat de vakantie voor de deur staat en ik ga binnenkort weer heerlijk genieten in Schotland. Ik ga tot rust komen en de batterij opladen, in de wetenschap dat de tieners straks weer op de stoep staan, met hun problemen en eigenaardigheden. En dan ga ik er weer met veel plezier mee aan de slag, ga ik de gesprekjes weer aan en hoop ik weer veel over sport en muziek te kunnen praten.
Vanavond praat ik met Timen over muziek. Ik zit dan tegenover hem in de studio en samen leiden we de luisteraars langs mooie country en bluegrass. Ik heb zelf deze keer vooral veel voor dat laatste gekozen, maar er staan ook weer veel bekende namen uit de country muziek in het lijstje waardoor er weer sprake is van een enorme afwisseling. Speciale aandacht vraag ik voor The Arizona Wildflowers, zusjes die op nog zeer jonge leeftijd een prachtige versie van Rocky Top laten horen, kinderen die grossieren in fiddle trofeeën maar ook bij de rodeo hoge ogen gooien. Kinderen die naast hun school zeer actief zijn in sport en muziek. Kinderen waarvan nu al duidelijk is dat het wel goed komt!
Fijn weekend!
Volg onze reis over de rivieren op aarde van week tot week in River Country!
Countryland wordt gemaakt in de studio van
A1 Mediagroep in Nijkerk.
