Deze dagen ben ik meer dan anders met mijn gedachten bij mijn muziekvrienden in Dublin. Gisteren was het St. Patrick's Day, de Ierse feestdag waarop iedereen de straat op gaat en plezier maakt en dat betekent dat mijn muziekvrienden en -vriendinnen op Grafton Street er ook massaal op uittrekken om al dat publiek te vermaken met hun liedjes.
Op beelden van de beroemde winkelstraat, op het kanaal van Dublin City Today van mijn goede vriend Sean Leahy, is te zien hoe de trambaan is afgesloten en de mensenmassa zich over de hele breedte van de weg voortbeweegt. Aangekomen op Grafton Street staat er meteen een groep buskers, te wachten op het moment dat ze hun apparatuur kunnen opstellen. In een andere video geven Kylabelle, Sam Clifford en Jacob Koopman een mooie versie van "Riptide" ten gehore, aangemoedigd door een groep toehoorders, waaronder diverse andere topbuskers uit de Ierse community van straatmuzikanten. Een hoop drukte en onrust, maar wat een feest!
In oktober 2021 bezocht ik Dublin voor het eerst. Vijf dagen genoot ik van de muziek die op zowat elke straathoek is te beluisteren. Ik heb in mijn leven inmiddels aardig wat plaatsen bezocht, maar nergens heb ik zoveel muziek op straat gezien als in Dublin.
Natuurlijk zie je het wanneer er in een plaats een straatfestival wordt georganiseerd. In Dublin is daar geen sprake van, de talentvolle artiesten komen gewoon dagelijks hun huis uit om winkelend publiek en toeristen te vermaken en, uiteraard, een paar euro's te verdienen.
Dat het geen onnozele hobby is bewijst het enorme aantal liefhebbers dat wereldwijd de verrichtingen van de muzikanten dagelijks op YouTube volgt. Topbusker Allie Sherlock, nog maar 17 jaar jong, reist elk weekend met haar vader Mark van hun woonplaats Cork aan de zuidkust naar de hoofdstad om lekker muziek te maken. Vooral de zaterdagavond is inmiddels beroemd. Allie speelt dan meestal samen met een band en enkele andere buskers als afsluitende act, waar een flinke massa publiek op afkomt. Toen ze 12 jaar was zat ze al bij Ellen DeGeneres in de talkshow en op haar eigen YouTube kanaal heeft ze inmiddels ruim 5,7 miljoen volgers. Hebben wij met Countryland toch nog even wat te gaan!
Het mooie is de saamhorigheid in de groep. Er wordt regelmatig in wisselende samenstellingen gespeeld en dat komt ons toch ook heel bekend voor van het jammen tijdens de bluegrass meetings, zoals het EWOB festival.
Er is geen sprake van concurrentie, de buskers vormen een hechte groep waar synergie maakt dat ze allemaal met succes hun kunsten kunnen vertonen. Net als tijdens de bluegrass jams dus, waar ook altijd iedereen welkom is en men samen naar een hoger niveau komt.
Ook bij Countryland zien we dat. We hebben allemaal onze eigen kennis en vaardigheden. Kennis van de muziek, van de techniek, van organisatie, en samen komen we daarmee tot heel mooie resultaten. We helpen elkaar te groeien waardoor we steeds meer kunnen en durven aanpakken. De luisteraar profiteert daarvan.
Zo hebben we vanavond weer een live optreden in de studio. Dat vergt organisatie, regelen, opbouwen, plannen, overleggen en tenslotte uitvoeren. We zijn daarin inmiddels zo ervaren dat het als vanzelf gaat. Maar als ik er wel eens met Timen over praat dan realiseren we ons wel dat het toch echt bijzonder is hoe Countryland zich ontwikkelt. We mogen dan nog niet aan de 5,7 miljoen volgers zitten, we timmeren ook aardig aan de weg en verzorgen toch veel mooi vertier voor de liefhebbers die ons volgen. En dat aantal blijft toch ook nog steeds groeien.
Als je vanavond afstemt op A1 Radio, en wie dit leest doet dat uiteraard, dan hoor je Timen, Ronald en ondergetekende de muziek aan elkaar praten. Ik besteed in ieder geval met twee nummers aandacht aan St. Patrick's Day en Ab's Towns and Country komt uiteraard voorbij. We gaan het ook even over het EWOB festival hebben dat in mei weer op de kalender staat. Maar de hoofdrol vanavond is voor het kwartet van Turmoil, een jonge band die de klanken van americana en roots uit de VS naar Nederland haalt. Ze zullen live in de studio optreden en uiteraard gaan we met ze in gesprek.
Turmoil betekent letterlijk "onrust". Daar is bij Countryland dus geen sprake van. Met de ervaring die we inmiddels hebben opgebouwd hebben we voor uitdagingen gestaan die we steeds weer konden oplossen. Dat Turmoil vanavond voor wat onrust kan zorgen deert ons niet. We maken er weer een heerlijke uitzending van, die bol staat van de saamhorigheid. Net als bij de buskers in Dublin, die er ook altijd ontspannen bij staan en samen voor veel vertier zorgen.
Als je de onrust op Grafton Street even wil ontvluchten dan steek je aan de zuidkant van de straat de trambaan over en loop je meteen aan de overkant St. Stephen's Green binnen, een park dat je als bij toverslag uit de drukte haalt en in een omgeving van serene rust brengt. Neem koffie en een broodje mee bij een van de horecagelegenheden, zoek een bankje op, geniet van de rust en vergeet even de hectiek van de dag.
Countryland wil die rust ook bieden in de hectiek waar we toch wel in leven. En of het nu een kop koffie is of iets sterkers, ga ermee op de bank zitten en geniet van de heerlijke muziek die wij voorschotelen. We weten dat onze muziek als een medicijn is, een recept voor rust en ontspanning. Bij Countryland ben je daarvoor aan het juiste adres. Rust die zelfs door Turmoil niet kan worden verstoord.
Fijn weekend!
Volg onze reis langs Towns and Country van week tot week in Countryland!