En zo ging onze reis een keer niet naar Utrecht maar met een goede reden naar Zwolle, en we hebben daar geen spijt van gehad. Countryland zal Countryland niet zijn om naar een bijzondere avond te gaan. En zo bijzonder was de avond in Odeon in het centrum van Zwolle, want het gebeurt je niet vaak dat je zulke goede muzikanten bij elkaar treft. Ik moet erbij zeggen het klinkt on-Nederlands goed wat ik die avond heb ervaren. Bluegrass in een vernieuwd jasje maar wel met de originele instrumenten.
Als je in die mooie zaal zit en over de band op het podium uitkijkt, met een veranda als achtergrond, waan je jezelf op een plek in Amerika. Zes muzikanten zetten zich in om het publiek mee te nemen en in mijn ogen is dat geslaagd. En zo ook denk ik wel voor het publiek dat in grote getale aanwezig was in de zaal.
Mocht Bluegrass muziek u nog niet bekend voorkomen dan is het een aanrader om naar een van avonden van Bertolf te gaan tijdens zijn toer door Nederland. Op deze avond kwamen de mooiste verhalen naar voren, zoals bijvoorbeeld hoe het muzikale leven van Bertolf begon en hoe hij zijn jeugd met het spelen met zijn vader ervaarde, zelf ook een groot bluegrass muzikant van die mooie muziekstijl. Je kunt de naam Bluegrass niet genoeg noemen want de wens van Bertolf is wel dat achter elke huiskamerdeur Bluegrass muziek moet klinken, ik weet zeker dat de wens van alle liefhebbers hetzelfde is.
Alle instrumenten waren aanwezig vertelde ik aan het begin. Voor elk instrument een muzikant en deze avond waren dat op contrabas Nathalie Schaap, op mandoline Janos Koolen, op de fiddle Joost van Es, Jos van Ringen speelde op de banjo en Casper de Groen op dobro. Maar laten we niet vergeten, de man achter de band, Bertolf Lentink, de zanger en gitarist, die simpelweg onder de naam Bertolf bekend staat.
Er werden ons hele mooie nummers voorgeschoteld. Om te beginnen werden we met ‘Bluefinger’ onthaald. Bluefinger, zoals Bertolf vertelde, is een bijnaam voor de bewoners uit zijn woonplaats Zwolle. Maar ook voor muzikanten die uren en uren oefenen op de snaren heet het betekenis, daar houden ze blauwe vingers aan over. Ik vind beide wel wat hebben.
Het derde nummer was van de grootheden Gene Clark en Country Gazette en wel ‘Keep On Pushing’, gezongen nu door Joost, Nathalie en natuurlijk Bertolf zelf. Verder was er gekozen voor een nummer van Tim O’Brien, ‘Hold To A Dream’, wat zeer goed klonk door de professionaliteit van de band, klasse.
Het thema van de avond was thuiskomen, en wel in drie vormen. Thuiskomen in de muzikale geschiedenis met zijn vader, thuiskomen in de zaal van Odeon in Zwolle en thuiskomen in Amerika, waar hij onlangs zijn album heeft opgenomen. Ik zelf voelde de avond in Zwolle ook als thuiskomen, vele malen met mijn ogen dicht en geconcentreerd op de muziek heb ik mijn reis door Amerika weer beleefd, ja ik was erbij zei ik telkens. Zo stond ik weer bij het bordje van het huisje van Uncle Pen en hoorde ik in de zaal Bill Monroe’ s Uncle Pen verzorgd door Bertolf en muzikanten, kippenvel was dat, ach eigenlijk was dat de hele avond zo.
‘Another Day’ was de volgende op de lijst en daarna volgde een nummer van Nathalie, die haar eigen nummer ‘You Tried’ ten gehore bracht, Bluegrass in de moderne versie. Ik kan zo genieten van Bluegrass van Nederlandse bodem. Bijvoorbeeld het prachtige ‘Don’t Look Up’, gevolgd door het laatste lied voor de pauze, mede geschreven en op het album ook meegzongen door Ilse DeLange: ‘Before The Storm’.
Na de Pauze ging het verwennen verder met het nummer ‘Even The Bad Ends Badly’. Een nummer van de bij heel veel mensen inmiddels wel bekende Tim Knol. Ook deze zanger staat er op het album bij.
In een avond is zijn reis door de USA voor met maken van een top album voorbij gekomen. Allen oorstrelende nummers, waarmee Bertolf op zijn eigen wijze zijn verhaal vertelt. Zo vertelde hij met trots dat het maken van het totale project mede mogelijk is geworden door samenwerking met niet de minste namen binnen de Bluegrass scene van de wereld. Niemand is te vergelijken met de beste dobro speler from the States, Jerry Douglas. En vergeet niet de fiddle speler, ook een zeer grote, Stuart Duncan. Allemaal namen die op het album te horen zijn. Maar nu wat er aan muziek verder nog op de avond in Zwolle is voorbij gekomen.
Nummers als ‘Team Hoover’ en ‘Mary’, ogen dicht en genieten. En niet te vergeten ‘Jericho’ en ‘Cut Me Loose’, voor mij nu al hits. ‘Freedom Man’, ook wel bekend van Tony Rice, is een nummer dat bijna het eind van het programma aangaf. ‘Only Home’ en ‘On My Way Back Home’ van Bill Monroe geven de gehele avond weer met het thuis komen, het thuis zijn en je thuis voelen, waar je ook bent. Ik voelde me in Zwolle erg thuis. Dank Bertolf, voor de mogelijkheid.
Na een staande ovatie en een wel heel erg lang applaus, wat terecht was, kwam er een mooi emotioneel moment voor mij als bluegrass liefhebber en ook van Acapella muziek. De band kwam het podium weer op en zong ‘Climbing Up A Mountain’, het kon niet lang genoeg duren, wat mooi. Als echt slot van de avond hoorden we nog een nummer van James Taylor en Tony Rice, ‘Me And My Guitar’, wat ik zie als een vriendschap tussen muzikant en zijn gitaar.
Afsluitend kan ik alleen maar zeggen dat Bertolf met band een verrijking is voor de Nederlandse Bluegrass muziek met hun vernieuwingen. En ik hoop een nieuwe gast bij de EWOB op de dagen 9, 10 en 11 mei 2024 in Voorthuizen.
Bertolf, geen nieuweling in de muziek, wel een nieuwe naam binnen de Bluegrass. Onthoud deze naam goed en volg hem op Facebook en Social media.
Countryland op bezoek is geschreven door Timen van Ark.
29 september 2023
