Een blik in de agenda gaf aan dat er een concert zal zijn in zaal de Hertz in TivoliVredenburg in Utrecht, een zaal waar ik nog niet was geweest. Ik ging er met bewondering naar binnen. De zaal was totaal uitverkocht. Terecht, want de mensen kwamen voor de top act van deze avond: Luka Bloom. Laat ik eerlijk zijn, ik had thuis de naam Luka Bloom wel eens gehoord maar eigenlijk nog nooit naar zijn muziek geluisterd. Ik kreeg de kans om bij het concert aanwezig te zijn en zo te ervaren wat Luka Bloom voor een artiest is.
De naam Barry Moore was mij totaal niet bekend, wat wel klopt, want dat is de echte naam van Luka Bloom. Even een momentje voor Barry Moore, hij is de broer van Christy Moore, ook een bekend singer-songwriter. Barry begon zijn carrière onder zijn eigen naam. Een carrière die startte met zijn eerste drie CD's, Treaty Stone uit 1978, In Groningen uit 1980 en No Heroes uit 1982. Waar hij met In Groningen wel aangeeft dat hij wel hart heeft voor Nederland, want later komt er ook een album uit onder de naam Amsterdam, in 2003, het was een live album.
Luka Bloom is een Ier die zijn liefde voor de Ierse muziek niet onder stoelen of banken schuift. Hij stond in de Hertz alleen op het podium en gaf een bijzonder concert, vol humor en, zoals hij zelf zei, gezelligheid (in gebroken Nederlands). Dat kende hij nog uit de tijd in 1980 toen hij in Nederland en wel in Groningen woonde. Ik zag een man op het podium waar ik in korte tijd van ben gaan houden door zijn muziek en uitstraling, oh zo gewoon, maar waar ik tijdens het spelen ben gaan zoeken naar een vergelijking. Ik heb daar niemand voor gevonden want hij heeft zo’n eigen sound, wat ik zeer ben gaan waarderen. Luka Bloom, hoe kwam hij aan deze naam? Luka is afkomstig van de gelijknamige hit van Suzanne Vega en dat was een hit in 1987. En de naam Bloom is de achternaam van een hoofdpersoon uit het boek Ulysses van James Joyce.
De hele avond had ik het gevoel, zit ik nu in een theaterzaal of in een Celtic Church? En dan vraagt u waarom? Dan kan ik antwoorden, de sfeer in de zaal zorgde voor een geestelijke rust en het gevoel van één dag vakantie in Ierland, op bezoek bij Luka Bloom. Dat gevoel krijg je bijvoorbeeld bij Sunny Sailor Boy, waar de hele zaal prachtig meezong. Engelen sound, perfect weergegeven met gitaarbegeleiding en de bijzondere stem van Luka, oh zo mooi. En dat werd diverse malen gedaan, Luka en de zaal als een koor, als een stem. Ook bij het nummer You Couldn’t Have Come At A Better Time was de samenzang prachtig. Het klinkt bij mij nog lang na. Bijzonder, want wat heeft hij een grote groep fans die allemaal zijn songs kennen. Voor mij was het de eerste keer.
Van Ierse songs tot Rap, alles past in zijn repertoire, van een cover van Bob Dylan Make You Feel My Love tot het rapnummer I Need Love. Het is niet alleen zijn stem die de aandacht verdient maar ook zijn gitaar spel. Wat een mooie sound! En ook eer aan de technicus die voor een perfect geluid zorgde waardoor het publiek zo heerlijk van Luka's kunsten kon genieten.
Hoe vertel je dat je genoten hebt van Luka Bloom? Eigenlijk zijn er geen woorden voor. Het enige wat ik erover kan zeggen is dat je in één keer een hele zaal vol vrienden hebt die er voor één doel zijn: het beleven en genieten van een speciale vriend. Op zijn vraag of er nog verzoekjes waren kwamen er enkele, maar waar ik het meest van genoot was toch wel The Man Is Alive van zijn CD Riverside, wat werd afgesloten met een daverend applaus. En terecht. Zijn keuze van muziek is breed en zijn keuze van gitaren ook. Elke gitaar had wat bijzonders, maar hij had een mooie witte gitaar die hij bespeelde en dat was mijn favoriete gitaar, want hij wilde speciaal daarop nog een nummer spelen dat hij lang niet meer gespeeld had. De song Delirious was zo’n lekker up tempo nummer waar je niet rustig bij kon blijven zitten. Ik kan zeggen dat ik weer wat heb geleerd en dat mijn liefde voor Country en Bluegrass muziek gegroeid is met Ierse muziek. En heb ik gehoord en gezien dat de Ierse muziek een deel is geworden van de muziekstijlen waar ik me in ben gaan verdiepen. Tijdens het schrijven van dit verslag heb ik de muziek van Luka Bloom aan staan om het gevoel van het concert van Luka nogmaals te beleven. Na het slot van de show kwam hij terug voor enkele toegiften, waar hij er een bij had die hij bijna zeker wist dat hij die al gespeeld had. Maar na een volmondig nee uit de zaal deed hij alsnog Exploring The Blue. En ook al had hij het wel gespeeld, het was niet verkeerd om het voor de tweede keer te horen. Maar het was de eerste keer deze avond. De avond was nu echt voorbij. Ik heb weer een naam erbij op mijn verlanglijstje, Luka Bloom uit Ierland. Bent u deze keer niet geweest, hou zijn agenda in de gaten want het is zeker dat hij nogmaals naar Nederland komt. En wilt u thuis genieten van zijn muziek, koop dan één van zijn CD’s. Waar ik persoonlijk liefhebber van ben is zijn CD Refuge uit 2017, met voor mij het mooie Wayfering Stranger als top song. Luka Bloom, thanks!
De zaal Hertz was voor dit concert een perfecte ruimte. Het geeft weer aan dat er voor elke muziekstijl ruimte is binnen TivoliVredenburg. De verdiensten gaan uit naar de programmeurs en de technicus van TivoliVredenburg en in het bijzonder zij die zich bezighouden met de “Shelter From The Storm”.
Wil je ook eens bij een optreden zijn, kijk dan in de agenda van de Shelter op www.shelterfromthestorm.nl, want er komen nog hele mooie concerten de komende maanden.
Countryland op bezoek is geschreven door Timen van Ark en omlijst met foto’s van Johan van Ark.
14 november 2019
